Człowiek jednej książki.

 Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.

 Każdy z nas ma swoją
własną rzeczywistość albo
nawet kilka i czasem trudno
orzec, której należy się trzymać.

 Idź swoją drogą, a ludzie niech mówią, co chcą.

 Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.

 Człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka, chociażby ta dusza była kretyniczna.

 Człowiek tworzy jakąś rzeczywistość, a potem staje się jej ofiarą.

 Ludzie popełniają błędy. Dokonują niewłaściwych wyborów. Lecz zawsze mogą się zmienić.

 Kiedy wszystko inne zawiedzie,
dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.

 Za dużo mówimy o zmianie świata,
a za mało świat zmieniamy. Za dużo
mówimy o miłości, a za mało kochamy.

 Prawdziwe oblicze ludzi poznajemy w trudnych chwilach.