W ludziach cenię tylko odwagę, całą resztę można udawać.

 Nie wypieram się swoich błędów, bo dzięki nim jestem tym, kim jestem.

 Człowiek nie jest nigdy tak piękny jak wtedy, gdy prosi o przebaczenie lub gdy sam przebacza.

 Barwa jest cierpieniem światła.

 Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez - nie jest prawdziwym człowiekiem.

 Niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”.
Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.

 Człowiek nie jest z niczego na świecie zadowolony, wyjąwszy swój rozum; i im mniej go posiada, tym bardziej jest zadowolony.

 Słuchaj uważnie ludzi, którzy mówią o innych ludziach w twojej obecności. W dokładnie ten sam sposób będą mówić o tobie, podczas twojej nieobecności.

 Człowiek ukuwa sobie maksymy, żeby zapełnić dziury we własnym charakterze.

 Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.

 Bez względu na to, jak trudną ma się za sobą przeszłość, zawsze można zacząć od nowa w dniu dzisiejszym.