Kobra. Oto zwierzę najbardziej podobne do człowieka. Pełza i zrzuca skórę, kiedy ma ochotę. Kradnie i pożera młode innych gatunków w ich własnych gniazdach, ale nie potrafi stanąć do uczciwej walki. Wykorzystywać każdą sposobność, żeby śmiertelnie ukąsić, oto jego specjalność. Jednak starcza mu tylko na jedno ukąszenie i potrzebuje wielu godzin, by odzyskać pełnię sił, ale ten, kto został przez niego naznaczony, skazany jest na nieuniknioną i powolną śmierć. Gdy trucizna zaczyna krążyć w żyłach, serce ofiary bije coraz wolniej, by wreszcie się zatrzymać. Na dodatek ta mała bestia, przy całym swym okrucieństwie, gustuje w poezji, podobnie jak człowiek. Jednak w przeciwieństwie do niego nigdy nie ukąsi swego pobratymca. To błąd, nie sądzisz? Może dlatego istoty te skończyły, jak skończyły: jako jarmarczna atrakcja dla gapiów, cyrkowa zabawka w rękach fakirów. Jeszcze wiele im brakuje, by dorównać królowi stworzenia.
Pracujemy ciągle nad ukierunkowaniem myśli i woli osób, a większość innych grup robi to samo
To ciekawe, jak wiele rzeczy człowiek potrafi powiedzieć, kiedy nie chce milczeć.
Samotnym jest się tylko wtedy, gdy ma się na to czas.
Dawniej ludzie chodzili na koncert, aby słuchać muzyki, dzisiaj - aby oglądać dyrygenta.
Wielkość pracy zawodowej polegać możeprzede wszystkim na tym, że łączy ludzi.
Nie lekceważ mnie, dlatego że jestem cicha. Wiem więcej niż powiem, myślę więcej niż mówię i obserwuję więcej niż sądzisz.
Postrach: człowiek, który nie ma nic do powiedzenia,ale nie wie o tym.
Człowiek plus jego zamiary równa się przypadek.
Gratulacje – najpiękniejsza forma zawiści.
