Człowiek poznaje siebie, dopiero gdy pozna własne granice.

 Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.

 Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.

 Ludzie mówią wciąż na minutę
tysiąc słów, a kiedy się odwrócisz,
to w plecy wbiją nóż.

 Bałem się zawsze i bałem się wszystkiego, ale przecież jednak niemniej szedłem w noc, w każdą noc, jeżeli tak trzeba było.

 Zmarłych się nie boję. W odróżnieniu od żywych ludzi, jak wiem z doświadczenia, nie mogą nic człowiekowi zrobić.

 Biedaków nigdy nie stać na
nic, dlatego właśnie są biedakami.

 Pysznego człowieka trudno zadowolić, ponieważ zawsze od innych oczekuje jeszcze czegoś więcej.

 Kiedy ma się paskudną gębę, narzekanie na lustro jest zajęciem zupełnie jałowym.

 Człowiek o miernej inteligencji jest zawsze przesadnie poważny, nie śmieje się, nie żartuje, nie potrafi się cieszyć byle czym.

 Odpowiedź ust własnych cieszy człowieka, jak miłe jest zdanie stosowne!