
Człowiek poznaje siebie, dopiero gdy pozna własne granice.
Człowiek poznaje siebie, dopiero gdy pozna własne granice.
Człowiek jest skazany na wolność.
Życie człowieka jest bardziej piekielne od samego piekła.
Przykre sytuacje zapadają w pamięć, traumatyczne idą w zapomnienie bądź też zniekształcają się nie do poznania lub zmieniają w wielką, białą nicość.
Ludzi należy dzielić na dobrych i złych. Rasa, pochodzenie, religia, wykształcenie, majątek – nie mają znaczenia. Tylko to, jakim kto jest człowiekiem. (Irena Sendlerowa)
Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.
Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.
Rady starych ludzi dają światło, ale nie ogrzewają - tak jak słońce zimą.
Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
Kłamstwo ma krótkie nogi.
Człowiek zniesie tylko pewną liczbę rozstań i wyleje tylko pewną ilość łez. Nie może stracić wszystkiego.