Człowiek to dziwne stworzenie, zawieszone między zwierzęciem i nadzieją.

 Dotykanie człowieka jest czymś wspaniałym.

 Czy biały, czy czarny niewolnik, czy pod przemocą niesprawiedliwego prawa, czy pod łańcuchami jęczy, człowiek jest i w niczym się
od nas nie różni.

 Dokładnie tego potrzeba mi najbardziej: ludzi, którzy niczego ode mnie nie chcą.

 Szukam człowieka.

 Człowiek myślący niczego nie przyrzeka z wyjątkiem tego, że pozostanie myślącym człowiekiem.

 Czasem- mówi Tobias,
obejmując mnie ramieniem-ludzie

po prostu chcą się czuć szczęśliwi, nawet jeśli to złudzenie.

 Gdzież można czuć się lepiej jak w kółku swej rodziny?

 Cisza przyjacielu, rozdziela bardziej niż przestrzeń. (...) Cisza przyjacielu nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.

 Ten, którego twarznie promienieje światłem,nigdy nie zmieni się w gwiazdę.

 Człowiek ma w sobie kosmos.