Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic ...
Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.
- Każdego skreślasz od razu.
Nie wszyscy moją być tacy jak ty. - Wiem, ale to ich problem.
Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.
Wielu ludzi pod pojęciem myśleniarozumie tylko przegrupowanieich własnych przesądów.
Człowiek odkrywa siebie, kiedy zmierzy się z przeszkodami.
Ludzie giną najczęściej wpadając na cudze pomysły.
Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie...
Prawda, gdy ją zobaczymy, jest śmieszna. A jeśli chcemy ją czcić, nie wolno się jej przyglądać.
Wielkości cierpienia nie stanowi liczba cierpiących.
Człowiek to jedyne zwierzę które się rumieni. I jedyne, które ma za co.
W mowie pewnych ludzi słychać błędy ortograficzne.