Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic ...
Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.
Udostępnij:
Inspiracje:
Jestem pewny tego co robię i wartości, które reprezentuję, więc nie muszę pajacować ani się przymilać do nikogo żeby coś osiągnąć w życiu.
Gdyby ludzie myśleli o tym, co mówią, to nie mówiliby tego, co myślą.
Im człowiek jest bardziej zły, tym bardziej chełpi się swymi złymi czynami.
To smutne, kiedy osoby, które
dają Ci najlepsze wspomnienia,
stają się jednym z nich.
Błędy... Zawsze łatwiej wytknąć je komuś, niż zauważyć własne.
Trzeba być pełnym wyrozumiałości dla człowieka,jeśli się zważy, jak dawno został stworzony.
Jak człowiek dźwiga własne ciało, a ciężaru jego nie czuje, tak nie dostrzega własnych błędów.
Najmniejszych ludzi możemy odnaleźć za największymi meblami biurowymi.
Wszystko, co należy do człowieka, posiada pieczęć czasu.
Kiedy spichrze są pełne, ludzie przestrzegają obrzędów i ceremonii.