Jeśli człowiek na początku jest pewny, kończy na wątpliwościach, ale ...

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Takt to umiejętność takiego przedstawiania ludzi,jakimi sami najchętniej siebie widzą.

 Istoty ludzkie to jedyny gatunek zwierząt, których szczerze się obawiam.

 Naszą opinię na temat ludzkich poczynań formułujemy na podstawie przyjemności lub bólu, jakie nam sprawiają.

 Myślę, że najgorsze, co może kogos spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.

 Niektórzy najbardziej pomagają, gdy nie przeszkadzają.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Człowiek nie potrafi ani cierpieć, ani być długo szczęśliwym. Nie jest więc zdolny do niczego co się liczy.

 Człowiek jest nikczemnością zdolną czasami się zawstydzić.

 Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe.