Człowiek jest tak wielki, jak jego marzenia.

 Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.

 Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.

 Człowiek uczy się przez cale życie, z wyjątkiem lat szkolnych.

 Nawet dla człowieka na moim stanowisku ważniejsze jest umieć milczeć, niż umieć mówić.

 Prócz świata największą zagadką dla człowieka jest drugi człowiek.

 Wiem jak ułożyć rysy twarzy,
by smutku nikt nie zauważył.

 Staraj się być mądrzejszym od innych, ale nie mów im tego.

 Świat wypadł mi z moich rąk.
Jakoś tak nie jest mi nawet żal.

 Przykre sytuacje zapadają w pamięć, traumatyczne idą w zapomnienie bądź też zniekształcają się nie do poznania lub zmieniają w wielką, białą nicość.

 Kto nienawidzi, sam siebie niszczy.