Nie jesteśmy w pełni ludźmi; wręcz przeciwnie, jesteśmy nimi tylko ...

 Łatwo jest mówić, kiedy ma się coś do powiedzenia, lecz trudno mieć coś do powiedzenia, kiedy trzeba mówić.

 Wszystko przychodzi do Ciebie w odpowiednim momencie. Bądź cierpliwy.

 Ludzie, którzy nigdy nie mają czasu, najmniej pracują.

 Nikt nie wdrapał się na szczyt w towarzystwie strachu.

 Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.

 Człowiek ma cenę.

 Sądy o ludziach mówią więcejo sądzącym niż o sądzonym.

 Tutaj bycie w dobrej formie niczemu
nie służy. Liczy się tylko doskonałość.

 Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.