
Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
To grzechy przysłaniają ludziom prawdziwy świat.
Głupie ucho, co tylko mowy ludzkiej słucha,głupi język, co tylko słowa z siebie prószy.
Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu.
- Ale miałeś iść na północ.
- Północ czy południe, to zależy,
w którą stronę odwrócisz głowę.
Wydaje mi się nawet, że im bardziej idziesz na północ, tym większe szanse, że wylądujesz na południu.
Czy biały, czy czarny niewolnik, czy pod przemocą niesprawiedliwego prawa, czy pod łańcuchami jęczy, człowiek jest i w niczym się
od nas nie różni.
Właściwa osoba to taka,
przy której każdy dzień jest świętem godnym zapamiętania.
Wolność jest niebezpieczna, ale większość ludzi jest w stanie polubić jej smak.
Nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.
- I to Cię gnębi? Że twoim zdaniem za mało się znamy?
- Nie - odrzekła. - Gnębi mnie to, że nie mam pewności, czy kiedykolwiek się dobrze poznamy.
Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożniejszy.