
Jedyni ludzie, którzy znają litość, to ci, którzy jej potrzebują.
Jedyni ludzie, którzy znają litość, to ci, którzy jej potrzebują.
Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi.
Człowiek jest tak wielki, jak jego marzenia.
Jedyni ludzie, którzy znają litość, to ci, którzy jej potrzebują.
Nie może być tragiczniejszej pomyłki niż uznawanie, że człowiek, to „tylko zwierzę’. Człowiek jest niepowtarzalny: różni się od wszystkich zwierząt rozlicznymi cechami,
jak mową, tradycją, kulturą i niezwykle
długim okresem wzrostu oraz potrzebą
opieki rodzicielskiej.
Przyzwyczajenia są szynami kolejowymi ludzi.
Człowiek bez honoru to gorsze niż śmierć.
Człowiek może wszystko, jeśli tylko wystarczająco mocno tego chce.
Samotność, częsta towarzyszka wewnętrznej siły człowieka - przyciąga i zniewala otoczenie.
Człowiek miłujący spokój jest bardziej potrzebny niż mędrzec.
Ludzi poznaje się dobrze dopiero wtedy, kiedy się z nimi raz porządnie pokłóciło. Dopiero potem można oceniać ich charaktery.