Znam ja ludzi, mój drogi. Kiedy mówią, mówią zawsze źle.

 Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.

 Dopiero wówczas, gdy dostrzeżemy, że żaden człowiek nie jest zupełnie czarny jak diabeł, ani też zupełnie biały, jak anioł, lecz, że wszyscy jesteśmy, jak zebry w paski lub szarzy, jak orły i dopiero wówczas, gdy wyciągniemy z tego spostrzeżenia praktyczny wniosek, mamy możność naprawdę zrozumieć ludzi.

 Każdy może tworzyć byle co i ma prawo być z tego zadowolonym, byle by nie był w swej pracy szczerym i znalazł kogoś, który równie kłamliwie będzie to podziwiał.

 Ludzie popełniają błędy. Dokonują niewłaściwych wyborów. Lecz zawsze mogą się zmienić.

 Najbardziej kochamy te osoby
i te miejsca, przez które wylaliśmy najwięcej łez.

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.

 Zasadę, na mocy której każda zmiana,jeśli jest korzystna, zostaje zachowana,nazwałem "doborem naturalnym",by wskazać na jej stosunekdo doboru przeprowadzonego przez człowieka.

 Nie próbuj nigdy robić kogoś drugiego takim, jakim ty sam jesteś. Wiesz przecież dobrze - i Bóg wie również - że jeden egzemplarz z tego rodzaju wystarczy.

 Nieznajomy wróg jakiś miesza ludzkie rzeczy.

 Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie...