Z dojrzałością człowiek nie chce być ani pierwszym, ani najlepszym. ...

 To przerażające jak mili potrafią być ludzie, kiedy tylko czegoś od nas chcą.

 Niektórym ludziom, aż się chce przybić piątkę!
W twarz...
Krzesłem...

 Z dojrzałością człowiek nie chce być
ani pierwszym, ani najlepszym.
Zostawia miejsce dla pierwszych lepszych.

 Człowiek może wierzyć w rzeczy niemożliwe, lecz nigdy w nieprawdopodobne.

 Za dużo myślę przed snem. Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.

 Nie ma pośpiechu. Jeśli coś jest nam przeznaczone, wydarzy się - we właściwym czasie, z odpowiednią osobą i z dobrych powodów.

 Czego nie stworzymy sami, tego nie będziemy mieli i tego nie będziemy warci.

 Człowieka ważnego poznasz
najłatwiej po tym, że nikogo
nie obmawia.

 Życie zbyt jest krótkie, by człowiek miał brać na siebie ciężar cudzych błędów. Każdy żyje swym życiem i płaci za to odpowiednią cenę.

 Najtrudniej jest być tolerancyjnym wobec najbliższych.