W naturze człowieka leży rozsądne myślenie i nielogiczne działanie.

 Żadne tzw. problemy ludzkie nie dadzą się rozwiązać. One są tylko po to, aby je przeżyć. A to właśnie jest najtrudniejsze.

 Każdy może tworzyć byle co i ma prawo być z tego zadowolonym, byle by nie był w swej pracy szczerym i znalazł kogoś, który równie kłamliwie będzie to podziwiał.

 Jednym z najcięższych wykroczeń człowieka jest upór wobec tego, co uważamy za miłe i ładne.

 Żeby głosić kłamstwo, trzeba systemu – profesorów, gazet, ideałów, promowanych bohaterów prasowych, itd. Ale żeby głosić prawdę, wystarczy jeden człowiek.

 Gdy człowiek ma przed sobą kilka dróg, gdy męczy się i waha i nie wie, którą wybrać – niech wybiera drogę honoru, ta zawsze będzie właściwsza.

 Ten poniża, drugiego człowieka, kto chce go sprowadzić do swojego poziomu.

 Tu właśnie chodzi o to, by mieć wokół tych, co są cenniejsi niż złoto.

 Jestem tylko gońcem, który niesie opieczętowane dary do nieznajomych ludzi.

 Szum to nieprzefiltrowany człowiek, a bez filtra człowiek to tylko ruchomy chaos.

 Szacunek to droga, która biegnie w dwie strony.
Żeby zdobyć szacunek trzeba okazać szacunek.