Właśnie to, że mówię głupstwa czyni mnie człowiekiem.

 Lubię to uczucie kiedy wiem, że ktoś kłamie i słucham tych bzdur dla rozrywki.

 Czy głodni tego świata umierają zbyt cicho, czy syci żyją zbyt głośno?

 Najwiekszym problemem w komunikacji
jest to, że nie słuchamy by zrozumieć. Słuchamy po to by odpowiedzieć.

 Czasami ludzie potkną się o prawdę. Ale prostują się i idą dalej,jakby nic się nie stało.

 Człowiek, który żyje jak zboże, staje się słomą historii.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 W naszym społeczeństwie jeden przed drugim ma lęk. Nie tyle boi się drugiego człowieka, ile ma strach, że ten drugi człowiek jest inny.

 Człowiek, który nie zna siebie, nie wie kim jest.

 Koncentruj się bardziej na własnym charakterze niż na własnej reputacji, ponieważ charakter stanowi o tym, kim naprawdę jesteś, a reputacja to jedynie to, kim jesteś w oczach innych ludzi.

 Tak, zło to wynalazek człowieka.