Nie osądzaj nikogo, dopóki nie staniesz przy jego kowadle i ...
Nie osądzaj nikogo, dopóki nie staniesz przy jego kowadle i nie popracujesz jego młotem.
Daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą.
Kłamstwo zwizualizowane nazywamy reklamą.
Los człowieczy polega na tym, żeby samemu cierpiąc, próbować ulżyć cierpieniom innych.
Wszystko, w co można uwierzyć, odzwierciedla prawdę.
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.
Zaledwie jeden człowiek na milion potrafi myśleć tak, że przynosi to korzyść jemu i innym.
Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.
Poezja jest chorobą niektórych ludzi, podobnie jak perła jest cierpieniem ostrygi.
Gdybyśmy byli tak mądrzy, by wsłuchać się w ciszę! Lecz wciąż jesteśmy ludźmi i nie potrafimy nawet słuchać własnych rozmów.
Nie można oddzielić pokoju od wolności.
Ponieważ nikt nie będzie spokojny, jeśli nie ma wolności.