
(...) przekonałam się, że porządnych ludzi można szukać ze świecą.
(...) przekonałam się, że porządnych ludzi można szukać ze świecą.
Troskliwi rodzice mają na uwadzeprzede wszystkim dobro swych dzieci.Ich nieszczęścia są dla nicho wiele boleśniejsze aniżeli własne.
Zwierzęta mogą być przywiązane,ale człowiek nie zaszczepi im nigdy trądu pochlebstwa.
Głupotą jest znikać z życia kogoś, kto ustawił nas na pierwszym miejscu. Kto oddał nam swoje serce, duszę i emocje. Uciec bez słów okrywając dnie i noce tej osoby ciszą, pustką i zastanowieniem. Nie róbcie tego. Nie odchodźcie od dobrych ludzi, myśląc, że na nich nie zasługujemy. Możecie im zniszczyć życie.
Możesz być z kimś przez dwa lata i nie poczuć nic szczególnego. Możesz być z kimś przez dwa miesiące i poczuć wszystko. Czas to nie miernik.
Nieznajomy wróg jakiś miesza ludzkie rzeczy.
Czekanie sprawia ból. Zapomnienie sprawia ból. Lecz nie móc podjąć żadnej decyzji jest najdotkliwszym cierpieniem.
Ludzie zbyt nisko cenili samych siebie i dlatego pewnego dni,
już przed wiekami zaczęli podawać się za świadectwa
i tytuły, by móc sobie samym spojrzeć w oczy.
– Po co ci był ten rewolwer? – spytał.
– Abym mógł ufać ludziom.
Nigdy nie mów prawdy ludziom, którzy na nią nie zasługują.
Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś
człowieka, nienawidzimy w jego obrazie
czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza
nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.