Rzeczywistym staję się to, co człowiek chce, by rzeczywistym było.

 Bliźni to nie ten którego lubię; to każdy, który się do mnie zbliża; każdy bez wyjątku.

 Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz.

 Serce człowieka obmyśla drogę, lecz Pan utwierdza kroki.

 Życie człowieka jest historią jego lęków.

 Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie...

 Człowiek może wierzyć w rzeczy niemożliwe, lecz nigdy w nieprawdopodobne.

 Kto robi z kogoś boga, niech się nie dziwi, gdy spostrzeże, że miał do czynienia tylko z człowiekiem.

 Jutro, jutro! tylko nie dzisiaj,Mówią ciągle gnuśni ludzie.

 Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem, jakie im pozostaje, jest radość z cudzej krzywdy.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.