Kiedy umysł rozważa kilka rzeczy naraz, zwykle traci wszystkie wątki ...

 Ideolog chce ze swojej gliny nowego
człowieka ulepić. I zawsze robi tylko błoto.

 Kto sądzi swego bliźniego, może się zawsze pomylić. Kto mu przebacza, nie myli się nigdy.

 Człowiek, który nie zna siebie, nie wie kim jest.

 Śmierć przez się nie jest straszliwa,Choć ją tak człowiek nazywa,A jej całe udręczenieJest głupstwo i uprzedzenie.

 Ale się człowiek zhardzieje,
Gdy mu się dobrze dzieje;
Więc też, kiedy go Fortuna omyli,
Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.

 
...W każdej porażce człowieka
pocieszającym jest fakt że niżej niż na twarz
upaść nie można...

 Nie mogę. Zrozum. Jestem mały urzędnik w wielkim biurze świata, a Ty byś chciał, żebym ja latał i wiarą mą przenosił skały.

 Ludzie, zauważyłem, lubią takie myśli, które nie zmuszają do myślenia.

 Człowiek jest tworem nietrwałym, a ziemia dość nędzną planetą.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.