
Zrozumiałam, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego ...
Zrozumiałam, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego znaczenia.
Trzeba w życiu odnajdywać się wedle własnej receptury, intuicji, bo korzystając ze zbyt wielu porad, dorobimy się jedynie depresji.
Myśl ludzka jest jak mucha: siada na wszystkim.
Dusza ludzka bywa najokrutniejszym, a zarazem najwspanialszym polem bitwy.
Żeby głosić kłamstwo, trzeba systemu – profesorów, gazet, ideałów, promowanych bohaterów prasowych, itd. Ale żeby głosić prawdę, wystarczy jeden człowiek.
Człowiek posiada trzy światy: swoje mieszkanie, wnętrze własnej duszy i świat zewnętrzny.
Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.
Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku.
Nie jesteśmy w pełni ludźmi; wręcz przeciwnie, jesteśmy nimi tylko w minimalnej części,
powiedzmy w dwóch procentach,
w pozostałych
dziewięćdziesięciu ośmiu
jesteśmy zwierzętami.
Człowiekowi konsekwentnemu łatwiej przychodzi zrezygnować z celu niż ze środków.
Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem
z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.