Moim zdaniem wolność nie polega na mieszkaniu w domu ludzi, których zabiłem.

 Przecenianie możliwości danego człowieka może okazać się najdroższym ze wszystkich luksusów.

 Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.

 Stary człowiek to sąsiad śmierci.

 I obiecaj, że będziesz ode mnie wymagał, sprzeczał się, dyskutował, wytykał błędy bym była coraz lepszym człowiekiem.

 Prawdziwym kalectwem jest brak serca.

 Jak cudownie byłoby móc,
przyprowadzić z powrotem
z nieba kochaną przez nas
osobę, aby spędzić z nią tylko
ten jeden, jedyny, ostatni
dzień na ziemi...

 Człowiek współczesny szuka przyjemności bez szczęścia, szczęścia bez zadowolenia, zadowolenia bez mądrości.

 Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, kiedy umrzesz.

 Czas robi swoje. A ty, człowieku?