W każdym z nas siedzi więcej niż jeden człowiek.

 Im bardziej człowiek będzie się stawał człowiekiem, tym bardziej będzie odczuwał potrzebę adoracji i to coraz wyraźniejszą, coraz czystszą, coraz wspanialszą.

 Jeżeli marzy tylko jeden człowiek, pozostanie to tylko marzeniem. Jeżeli zaś będziemy marzyć wszyscy razem, będzie to już początek nowej rzeczywistości.

 Liczni ludzie nie dożywają osiemdziesiątki tylko dlatego, że zbyt długo chcieli być czterdziestolatkami.

 Jak szczęśliwie żyliby niektórzy, gdyby
o sprawy innych ludzi tak samo mało
troszczyli się, jak o swoje własne.

 Rośliny są jak ludzie, potrzebują miłości, ale i ludzie są jak rośliny, pozbawieni miłości więdną.

 Wspomnienia to jedyna rzecz której nikt nie może Ci odebrać. Jeśli nie masz wspomnień to już nie jesteś sobą.

 To nie byli źli ludzie. Oni się po prostu lepiej ubierali.

 Nie podoba mi się wyniosłość, nie
podobają mi się ludzie, którzy stawiają
siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać
im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile
jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.

 Niech szaleństwa ojca będą przestrogą a nie usprawiedliwieniem.

 Nieszczęście ma to do siebie, iż stoi, a człowiek, czy chce, czy nie chce, musi iść w przyszłość, więc odchodzi od niego coraz dalej.