Nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.

 Ludzie, którzy nigdy się nie śmieją, nie są poważnymi ludźmi.

 Cisza przyjacielu, rozdziela bardziej niż przestrzeń. (...) Cisza przyjacielu nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.

 Człowiek, który dla interesu poświęca swój honor, traci i swój honor, i swój interes.

 Człowiek o miernej inteligencji jest zawsze przesadnie poważny, nie śmieje się, nie żartuje, nie potrafi się cieszyć byle czym.

 Zabawne, że prawie zawsze
mamy czas, by wciąż i wciąż
poprawiać swoje błędy.

 Nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem.

 Nie podoba mi się wyniosłość, nie
podobają mi się ludzie, którzy stawiają
siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać
im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile
jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.

 Stwierdzenie „to koniec” może być zakwalifikowane równocześnie jako prawda i fałsz, bo nawet ostatnia kropka może być prologiem nowej historii.

 Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miły i nic więcej.

 Uważajcie na ludzi, którzy się nie śmieją. Są niebezpieczni.