Prawda, że gwiazdy mówią. Ale prawdę mówią, kiedy nie są ...

 Szlachetność lub podłość człowiekaoceniamy nie tylko wedle jego czynów,Lecz także wedle jego intencji.

 Miałem ochotę przestać istnieć. Nie,
nie popełnić samobójstwo, nie umrzeć
ale przestać istnieć. Zamienić się w nic.

 - I to Cię gnębi? Że twoim zdaniem za mało się znamy?
- Nie - odrzekła. - Gnębi mnie to, że nie mam pewności, czy kiedykolwiek się dobrze poznamy.

 Często ci, którzy nie wiodą bogatego życia towarzyskiego wcale nie są aspołeczni. Po prostu mają bardzo ograniczoną tolerancję na idiotów i fałszywych ludzi.

 Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.

 Skoro nie znasz możliwości człowieka, jak możesz oceniać jego czyny?

 Wiesz dlaczego niektórzy ludzie udają, że nic nie czują? Bo czują

za dużo. I to ich przeraża.

 Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, lecz czyni więcej niż przyrzekł.

 Boję się świata bez wartości, bez wrażliwości, bez myślenia. Świata, w którym wszystko jest możliwe. Ponieważ wówczas najbardziej możliwe jest zło.

 Pamiętajcie - rycerz ginie, ale nie umiera.