...Człowiek stanowi zlepek dwóch cech. Tylko dwóch. To wielki apetyt ...

 Sądy o ludziach mówią więcejo sądzącym niż o sądzonym.

 Zbyt wielu ludzi wydaje pieniądze, których NIE ZAROBILI, na rzeczy, których NIE POTRZEBUJĄ, by zaimponować ludziom, których nie lubią.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?

 Również człowiek wewnętrzny posiada miejsca, gdzie nie może się sam podrapać.

 Najprawdziwszym złem
na świecie są czyny człowieka.

 Ale nie można wiecznie żyć
wspomnieniami, które są
jak wielkie brzemię.

 Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy.

 Nikt nie może sądzić drugiego, ponieważ nikt nie zna samego siebie.

 Kto nie zna prawdy, ten jest tylko głupcem.
Ale kto ją zna i nazywa kłamstwem, ten jest zbrodniarzem.