Owoc dojrzewa i spada. Człowiek czasami musi upaść, aby dojrzeć...

 Wtedy wszystko było w ich rękach, bez wątpienia. Ale dzieci wszystko gubią, dzieci mają dziurawe ręce, dziury w kieszeniach, gubią wszystko.

 Ludzie, którzy nigdy się nie śmieją, nie są poważnymi ludźmi.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Kto chce się najeść bez ryzyka, często chodzi głodny.

 Głupiec tak się męczy wysiłkiem, że nie potrafi nawet dotrzeć do miasta.

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu.

 Człowiek mniej jest nieszczęśliwy, gdy nie jest nieszczęśliwy sam.

 Los stawia nam w życiu różnych ludzi. Jednych z nich tylko na chwilę, a innych na zawsze. Jedno jest pewne - każda z tych osób czegoś nas uczy.

 Rozdwojenie człowieka to koniec człowieka.