Człowiek jest tajemnicą - z tajemnicy przybywa i w tajemnicę ...

 Nie można być wielkim człowiekiem tanim kosztem.

 Człowiek czynu zawsze wygląda niestosownie między gadułami.

 Człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka, chociażby ta dusza była kretyniczna.

 Wegetarianie nie jedzą wprawdzie zwierząt, ale zjadają im pożywienie.

 Człowiek mniej jest nieszczęśliwy, gdy nie jest nieszczęśliwy sam.

 Człowiek mądry broni swojej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy głupiec ma słuszność, broni jej z wrzaskiem, gdy jej nie ma - sypie obelgami. (Karol Juliusz Weber)

  W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.

 By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie wierzy. Czy jestem wyjątkiem?

 Błogosławiony, kto nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego w słowa.

 Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi.