Niepowodzenie przywraca ludziom wszystkie cnoty, jakie pomyślność im odbiera.

 Chcesz aby cię lubiano, nie staraj się o to.

 Kto chce wolności bez zamieszek, chce deszczu bez burzy.

 I cóż dalej, szary człowieku?

 Żadne tzw. problemy ludzkie nie dadzą się rozwiązać. One są tylko po to, aby je przeżyć. A to właśnie jest najtrudniejsze.

 Człowiek jest poddany temu, co tworzy się "między", i nie madla niego innej boskości jak tylko ta, która z ludzi się rodzi.

 Gdy człowiek ma przed sobą kilka dróg, gdy męczy się i waha i nie wie, którą wybrać – niech wybiera drogę honoru, ta zawsze będzie właściwsza.

 To smutne, że głupcy są
tak pewni siebie, a ludzie mądrzy, tak pełni wątpliwości.

 Nieszczęście ma to do siebie, iż stoi, a człowiek, czy chce, czy nie chce, musi iść w przyszłość, więc odchodzi od niego coraz dalej.

 Religia poniżyła pojęcie «człowieka»; jej krańcową konsekwencją jest, że wszystko dobre, wielkie, prawdziwe jest nadludzkim i jeno darem łaski.