W najlepszym wypadku zaufanie jest próżnym zajęciem. W najgorszym może ...

 Ziemia, ojczyzna ludzi.

 Układamy tysiące scenariuszy, a życie i tak nie toczy się według żadnego z nich.

 Jestem człowiekiem chorym... Człowiekiem złym. Niepociągającym.

 Galilaee, vicisti!Galilejczyku, zwyciężyłeś

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Naprawdę niebezpieczny człowiek nigdy nie grozi.

 W umieraniu najstraszniejsze wydaje mi się to, że człowiek jest zdany tylko na siebie.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Barwa jest cierpieniem światła.

 Ten, kto nie rozumie twojego milczenia, najprawdopodobniej nie zrozumie twoich słów.