To właśnie robią ludzie w tym chaotycznym świecie, świecie wolności ...

 Człowiek taki już jest. Zastępuje strachem większą część swoich emocji.

 Ludzie są przewrotni nie tyle z powodu bogactwa, ile z powodu chęci posiadania go.

 Czarodziejskim kluczem do bram mądrości nie jest refleksja, lecz modlitwa.

 Najbardziej kochamy te osoby
i te miejsca, przez które wylaliśmy najwięcej łez.

 Bagaż można opisać
jako skrzyżowanie walizki z maniakalnym mordercą.

 Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.

 Dawanie samo w sobie jest doskonałą radością.

 Kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas.

 Nie ludzie nami rządzą, lecz własne słabości.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.