We mnie jest dwu ludzi, jeden zupełnie rozsądny, drugi wariat. ...

 Ideolog chce ze swojej gliny nowego
człowieka ulepić. I zawsze robi tylko błoto.

 Ludzie mogą cię tylko zranić i rozczarować- jeśli im na to pozwolisz.

 Boję się świata bez wartości, bez wrażliwości, bez myślenia. Świata, w którym wszystko jest możliwe. Ponieważ wówczas najbardziej możliwe jest zło.

 Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez. I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.

 To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec.
Nie można uciec od samego siebie.

 Dlaczego ocaleni pozostają bezimienni – jakby ciążyła na nich klątwa –
a poległych otacza się czcią?
Dlaczego czepiamy się tego,
co utraciliśmy, ignorując to,
co udało nam się zachować?

 Wymówka jest gorsza od kłamstwa,
bo jest kłamstwem, przy którym obstajemy.

 Potulni może kiedyś odziedziczą Ziemię, ale w tej chwili należy ona do zarozumiałych, takich jak ja.

 Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.

 Wiele problemów by znikło, gdyby
ludzie nauczyli się mówić jeden z
drugim, a nie jeden o drugim.