Czasem- mówi Tobias, obejmując mnie ramieniem-ludzie po prostu chcą się ...

 Kobra. Oto zwierzę najbardziej podobne do człowieka. Pełza i zrzuca skórę, kiedy ma ochotę. Kradnie i pożera młode innych gatunków w ich własnych gniazdach, ale nie potrafi stanąć do uczciwej walki. Wykorzystywać każdą sposobność, żeby śmiertelnie ukąsić, oto jego specjalność. Jednak starcza mu tylko na jedno ukąszenie i potrzebuje wielu godzin, by odzyskać pełnię sił, ale ten, kto został przez niego naznaczony, skazany jest na nieuniknioną i powolną śmierć. Gdy trucizna zaczyna krążyć w żyłach, serce ofiary bije coraz wolniej, by wreszcie się zatrzymać. Na dodatek ta mała bestia, przy całym swym okrucieństwie, gustuje w poezji, podobnie jak człowiek. Jednak w przeciwieństwie do niego nigdy nie ukąsi swego pobratymca. To błąd, nie sądzisz? Może dlatego istoty te skończyły, jak skończyły: jako jarmarczna atrakcja dla gapiów, cyrkowa zabawka w rękach fakirów. Jeszcze wiele im brakuje, by dorównać królowi stworzenia.

 Ludzie są jak kwiaty – cztery miliardy narcyzów.

 Od człowieka żąda się tylko, by przynosił pożytek ludziom: jeśli po trafi wielu, a jeśli nie - to choćby nielicznym, a jeśli nie - to choć by najbliższym, a jeśli nie - to choćby samemu sobie.

 ...Żaden człowiek nie rodzi się idiotą.
Idiotów kreuje otoczenie i ludzie wśród których przebywa...

 Z dojrzałością człowiek nie chce być
ani pierwszym, ani najlepszym.
Zostawia miejsce dla pierwszych lepszych.

 Czy głodni tego świata umierają zbyt cicho, czy syci żyją zbyt głośno?

 Nie możesz być mimozą, gdzie nie trzeba, nie możesz okazać słabości, gdy trzeba pokazywać pazury.

 Być dla kogoś ciężarem to równie okropne przekleństwo, jak znoszenie stałej obecności demona we własnym ciele

 Dobrego i mądrego człowieka można poznać po tym, że innych uważa za lepszych i mądrzejszych od siebie.

 Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.