Dobro rodzi się wtedy, gdy ludzie zapominają o sobie.

 Nic tak nie świadczy o charakterze człowieka, jak
jego pociąg do inteligencji.

 Człowiek to dziwne stworzenie, zawieszone między zwierzęciem i nadzieją.

 Prawda jest straszna, ale niewiedza jeszcze gorsza.

 Przemija tylko to, co jest kłamliwe i złudne, nieistotne, co właściwie nigdy nie miało rzeczywistego bytu. Dla prawdy śmierć nie istnieje.

 Człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wielu rzeczy, ale nigdy nie przyzwyczai się do samotności...

 Błogosławiony, kto nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego w słowa.

 Człowiek nie musi być ideałem, żeby być człowiekiem.

 To, co prawdziwe jest w stanie przetrwać wszystko, sztuczne i tak prędzej czy później się rozleci.

 Serce człowieka bije drugiego niemiłosiernie.