Nigdy nie jesteśmy gotowi na bycie w pełni sobą.

 Nie otwieraj swego serca każdemu człowiekowi, abyś nie usunął od siebie szczęścia.

 Ludzkość składa się z poszczególnych jednostek.

 Z dowcipów o wariatach można by stworzyć wizerunek niejednego normalnego człowieka.

 Pisanie to ciężki kawałek chleba,
który rzadko bywa sprawiedliwie wynagradzany.

 Człowiek, który porusza się w tłumie, nie dojdzie dalej niż inni. Ten, który chodzi samotnie, może znaleźć się tam, gdzie nikogo przed nim nie było.

 Jasno sobie powiedzmy, że wszyscy ludzie pragną swobody i nienawidzą niewolnictwa, powtórzmy ten truizm jeszcze raz,
wbijmy sobie w głowę, że będą pierwszego pragnęli, że będą drugiego nienawidzili, że nie zmieni się to nigdy, bo nie może

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś spieprzył. Każdy zasługuje na drugą szansę, ale oczywiście, jeśli druga nie jest dziewiętnastą. 

 Zbyt wielu ludzi wydaje pieniądze, których NIE ZAROBILI, na rzeczy, których NIE POTRZEBUJĄ, by zaimponować ludziom, których NIE LUBIĄ.

 Nie sprawiaj drugim przykrości ani ich nie zanudzaj swoimi praktykami pobożności; idź raczej normalną drogą, trzymając się zwyczaju starszych i miej bardziej na uwadze korzyść innych, aniżeli własne zadowolenie.