Nigdy nie jesteśmy gotowi na bycie w pełni sobą.

 Najprawdziwszym złem
na świecie są czyny człowieka.

 Jest nam dobrze. Chyba dobrze. Chyba nam.

 Człowiek nieskończenie przerasta człowieka.

 Nie należy wstydzić się ubóstwa. Istnieje o wiele więcej ludzi, którzy powinni wstydzić się swego bogactwa.

 Ludzie zbyt szybko wymieniają się słowami, imionami, myślami. A potem znikają.

 Żądam od ludzi więcej, niż mi mogą dać.

 Najbardziej lubię rozmawiać sam ze sobą. Oszczędzam w ten sposób czas i unikam kłótni.

 Nie można drugiego człowieka obserwować, nie działając
na niego. Staramy się,
by działanie to zawsze miało
znak dodatni.

 Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.

 Każdy z nas ma swoją
własną rzeczywistość albo
nawet kilka i czasem trudno
orzec, której należy się trzymać.