
Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż ...
Zabawne, że prawie zawsze
mamy czas, by wciąż i wciąż
poprawiać swoje błędy.
Zło nie jest tym co wchodzi do ust człowieka. Zło jest tym, co z nich wychodzi.
Kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas.
Czas zmarnowany nie istnieje we wspomnieniach.
Większość ludzi porusza się na drodze złotego środka, a potem dziwią się wszyscy, że jest ona tak zatłoczona.
Czy jeżeli ludożerca je nożem i widelcem - to postęp?
Jednostka gubi się w gąszczu wieżowców, pomiędzy sznurami kolorowych samochodów, bezustannie natrafia na swoje odbicie: przegląda się w gładkich karoseriach, szklanych witrynach, spotyka swój schematyczny obraz w płachtach plakatów
i świetlnych reklamach.
Rady starych ludzi dają światło, ale nie ogrzewają - tak jak słońce zimą.
Czas jest bezwzględnym rzeźbiarzem ludzi.
Ile pochlebstw potrzebuje człowiek, aby stać się lepszym? Mówi mu się, jaki mógłby być, i już znajduje w sobie upodobanie.
Kto jest wewnętrznie dobrze usposobiony i uporządkowany, nie zważa na dziwne i przewrotne ludzkie podstępy.