Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.
Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.
Zrozum człowieku,jak wiele znaczysz!
Idź swoją drogą, a ludzie niech mówią, co chcą.
Małomówne osoby są w rzeczywistości bardzo rozmowne, gdy trafią na właściwe towarzystwo.
Człowiek poprzez człowieka.
Człowiek względem człowieka.
Człowiek stwarzany człowiekiem.
Człowiek spotęgowany człowiekiem.
Czy to moje złudzenie, że widzę w tym utajoną nową rzeczywistość?
Lepiej bić się pięścią w swoje piersi, niż palcem wskazywać na drugich.
Ludzie, zauważyłem, lubią takie myśli, które nie zmuszają do myślenia.
W zabawie ujawniamy, jakimi jesteśmy ludźmi.
Człowiek zniesie na dłuższą metę każdy konflikt, z wyjątkiem konfliktu z samym sobą.
Raz na jakiś czas w naszym życiu pojawiają się ludzie, po których sprzątamy latami...
