Człowiek mądry broni swojej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy ...

 Największym szczęściem myślącego człowieka jest pogłębienie tego co można pogłębić i z pokorą przyjąć to czego pogłębić nie można.

 Byliby doskonali lecz wad im zabrakło.

 Lepiej zabić przeszłość niż człowieka.

 Liczy się to, za kim tęsknisz będąc o północy na mieście wśród znajomych, a nie to, za kim tęsknisz leżąc samotnie w łóżku.
Wszystko sprowadza się do tego, z kim chcesz spędzać najfajniejsze chwile swojego życia.

 Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?

 Ludziom można dawać szansę, kilka szans, sto, dwieście. Ale przychodzi moment, kiedy wyczerpują się baterie. Padają akumulatory wiary, że coś się zmieni na lepsze. Wtedy dojrzewamy do tego, że kolejna szansa nie zmieni biegu rzeki, nie przemówi do serca.

 Tego gatunku ludziom nic się nie grozi, nim nie spełnią swego zadania.

 Wiara jest poza zasięgiem prawa.Jest to najbardziej intymna własność człowiekai nikt nie może żądać, aby zdawał on z tego rachunek.

 Człowiek nie staje się tak łatwo dorosłym. Nie może się stać.

 Kto robi z kogoś boga, niech się nie dziwi, gdy spostrzeże, że miał do czynienia tylko z człowiekiem.