Naprawdę silni ludzie nie tłumaczą, dlaczego wymagają szacunku. Po prostu ...

 Strzeż się nie ludzi – złych, ale nie – ludzi, bo któż jest dobry?

 Nie jest nieszczęściem, jeśli ludzie będą cię chwalić za twoje uczynki.

 Odebrać ludziom głos, to tyle co stłuc manometr dlatego, że się w kotle zbyt wiele pary zbiera.

 Przecenianie możliwości danego człowieka może okazać się najdroższym ze wszystkich luksusów.

 W rzeczy samej historia to niewiele więcej niż spis zbrodni, szaleństw i nieszczęść ludzkości.

 Rozumne poznanie dobra prowadzi człowieka do zadowolenia i pogody ducha.

 Ludzie nienasyceni są w słuchaniu, gdy im ktoś chce mówić o nich samych.

 Ludzie zazdroszczą innym tego, czego sami nie posiadają. A przecież mogliby starać się to posiąść.

 Kto raz znalazł sam siebie, nie może już nic stracić na tym świecie, a kto raz zrozumiał człowieka w sobie - zrozumie wszystkich ludzi.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.