Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy
i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.
Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłeś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzony.
Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...
Gdzież można czuć się lepiej jak w kółku swej rodziny?
A man who is going to commit an inhuman actexcuses himself by saying "I`m only human after all"człowiek, który zamierza popełnić jakiś nieludzki czyn,usprawiedliwia się, mówiąc "Jestem w końcu tylko człowiekiem".
Są dwie przełomowe daty w dziejach człowieka - wygnanie z raju i osadzenie w samochodzie.
To przerażające jak mili potrafią być ludzie, kiedy tylko czegoś od nas chcą.
Nasz charakter jest wynikiem naszego prowadzenia się.
The more help man gets in his garden,the less it belongs to himim więcej pomagają człowiekowi w jego ogrodzie,tym mniej ten ogród należy do niego.
Albo Ci zależy, albo nie. Pośrodku to możesz być z kolegą. Pośrodku to takie lubię Cię, ale tak naprawdę mam Cię w dupie.
