Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
By lepiej poznać ludzi, wystarczy tylko raz zrobić coś wbrew ich woli.
Właściwa osoba to taka,
przy której każdy dzień jest świętem godnym zapamiętania.
Z mądrym człowiekiem, to i pogadać ciekawie.
Jaką klęską jest być tylko dobrym człowiekiem, kiedy potrzebny jest człowiek wielki.
Ludzie mówią wciąż na minutę
tysiąc słów, a kiedy się odwrócisz,
to w plecy wbiją nóż.
Człowiek, jak kot, do miejsca się przyzwyczaja.
Siła człowieka nie polega na tym,
że nigdy nie upada, ale na tym,
że potrafi się podnosić.
Twarz uśpionego człowieka wydaje się przysłonięta tajemnicą. Skrywa się za nią nieznany świat. Żaden świat na powierzchni nie zdradza tego, co śpiący właśnie czuje i o czym śni. Połączenia nerwowe pracują jak w zegareczku - a tu nie drgnie nawet rzęsa.
Zwiedzanie nieznanych miejsc zawsze nasuwa myśl
o możliwości zwiedzania innych nieznanych.
Rozdwojenie człowieka to koniec człowieka.
