Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
Ten, którego twarznie promienieje światłem,nigdy nie zmieni się w gwiazdę.
Potrafię współczuć cudzym bólom,ale nie przyjemnościom.Jest coś dziwnie nudnego w szczęściu innych ludzi.
Ludzie popełniają błędy. Dokonują niewłaściwych wyborów. Lecz zawsze mogą się zmienić.
Oblicze odbija się w wodzie, a w sercu odbija się człowiek.
Z dojrzałością człowiek nie chce być
ani pierwszym, ani najlepszym.
Zostawia miejsce dla pierwszych lepszych.
Złamane serce doczekuje się dzisiaj wielu wydań.
Homo sacra res hominiczłowiek jest rzeczą świętą dla człowieka.
Niebo leczy, a lekarz bierze honoraria.
Unus pro multisjeden za wszystkich.
Większy ból niż ukąszenie wężadaje niewdzięczność dziecka.
