Postrach: człowiek, który nie ma nic do powiedzenia,ale nie wie o tym.

 Można znieść wszystko, na co się człowiek zdecyduje.

 Za dużo myślę przed snem. Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.

 Skoro nie znasz możliwości człowieka, jak możesz oceniać jego czyny?

 Człowiek traci grunt pod nogami, kiedy traci ochotę do śmiechu.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

 Kiedy inni oczekują od nas, że staniemy się takimi, jakimi oni chcą żebyśmy byli, zmuszają nas do zniszczenia tego, kim naprawdę jesteśmy. To dosyć subtelny rodzaj morderstwa.

 Człowiek na ziemi jest celem dla ukrytych strzelców.

 Każdy wymysł jest wyznaniem,
każde kłamstewko intymną konfesją.

 Nie można nakłonić umysłu, by poniechał jakiejś myśli, tak jak nie można zmusić morza, by nie zalewało brzegu. Dla marynarza zwie się to przypływem, dla winowajcy – wyrzutem sumienia. Bóg wzburza duszę jak ocean.