Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.
Zastanawiające jak wielu spośród kastratów na temat sztuki śpiewa basem.
...Ludzie czasem bywają jak samochody, jadące w deszczu. Nim zdążysz zauważyć, jakiej marki było auto, zostaje tylko ślad mokrych opon na drodze...
Człowiek zniesie na dłuższą metę każdy konflikt, z wyjątkiem konfliktu z samym sobą.
Nie można człowieka pozbawić cząstki wolności, nie pozbawiając go wolności całkowicie.
Uważajcie na ludzi, którzy się nie śmieją. Są niebezpieczni.
Człowiek straciłby odwagę, gdyby nie był podtrzymywany przez fałszywe wyobrażenia.
Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
Cały świat usuwa się z drogi człowiekowi, który wie dokąd zmierza.
W każdym człowieku ukrywa się istota ludzka, która prędzej czy później wyjdzie na jaw.
Ona nie potrafiła zostać, ja nie potrafiłem jej zatrzymać, obydwoje byliśmy równo porąbani
i dźwigaliśmy nadbagaż przeszłości.
