Jeśli przechodzisz przez piekło, nie zatrzymuj się.

 Powiedz komuś w twarz co ci się w nim nie podoba, a usłyszysz jaki naprawdę jesteś.

 Ludzie są jak garnki pływające, które wzajem uderzają o siebie.

 Człowiek musi przejść przez różne etapy, zanim wypełni swe przeznaczenie.

 Ludziom można dawać szansę, kilka szans, sto, dwieście. Ale przychodzi moment, kiedy wyczerpują się baterie. Padają akumulatory wiary, że coś się zmieni na lepsze. Wtedy dojrzewamy do tego, że kolejna szansa nie zmieni biegu rzeki, nie przemówi do serca.

 Ziemia, ojczyzna ludzi.

 Najgorszymi wrogami są nasi bliscy, którzy znają nasze słabe punkty i wiedzą jak uderzyć.

 Człowiek jest tyle wart, ile to, za co gotów jest umrzeć.

 Najpodlejszy z ludzi to ten, któremu spełniły się wszystkie marzenia.

 Gdy naród nie chce już czytać swych poetów, składa im hołdy.

 Nie ma nikt takiej nadziei jak ja.
Nie ma nikt takiej wiary w ludzi cały ten świat.
Nie ma nikt tylu zmarnowanych lat.
Nie ma nikt bo któż to wszystko
mieć by chciał.