Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, kiedy umrzesz.

 Zwyczaj jest wielkim przewodnikiem życia ludzkiego.

 Ponieważ ludzkość nigdy nie wiedziała, dokąd zmierza, była w stanie znaleźć swą drogę.

 Praca jest dobrem człowieka - dobrem jego człowieczeństwa - przez pracę bowiem człowiek nie tylko przekształca przyrodę, dostosowując ją do swoich potrzeb, ale także urzeczywistnia siebie jako człowiek, a także poniekąd bardziej "staje się człowiekiem".

 Nigdy nie mów prawdy ludziom, którzy na nią nie zasługują.

 W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.

 Kto mężem jest rozumnym, nie powinien nigdy wychowywać dzieci na zbyt mądrych ludzi.

 W życiu najczęstsze są dwie sytuacje: albo coś spieprzyłeś, albo ktoś kazał ci spieprzać.

 Wiem jak ułożyć rysy twarzy,
by smutku nikt nie zauważył.

 Jak cudownie byłoby móc,
przyprowadzić z powrotem
z nieba kochaną przez nas
osobę, aby spędzić z nią tylko
ten jeden, jedyny, ostatni
dzień na ziemi...

 Miłość rani, ale też umacnia.
Droga idealnej miłości nigdy
nie jest gładka, nie jest usłana
różami. Potrzeba włożyć w nią
mnóstwo pracy, aby przybrała
piękny, nieskazitelny kształt.