Jest nam dobrze. Chyba dobrze. Chyba nam.

 Ojczyzna to ludzie, których rozumiemy i którzy nas rozumieją.

 Również miłość bliźniego ma swoje granice, inaczej stałaby się udręka bliźniego.

 Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?

 Ludzie przy zdrowych zmysłach nigdy nie są dumni ze swoich talentów.

 Jak cudownie byłoby móc,
przyprowadzić z powrotem
z nieba kochaną przez nas
osobę, aby spędzić z nią tylko
ten jeden, jedyny, ostatni
dzień na ziemi...

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Człowiek to jedyne zwierzę, które się rumieni. I jedyne, które ma za co.

 Choremu wychodzi na zdrowie radosna mina odwiedzającego.

 Ze wszystkich ruin świata,bez wątpienia najbardziej smutną jest ruina człowieka.