Ludzie zawsze sprawiają nam zawód
i niemądrze jest oczekiwać od nich zbyt wiele.

 Człowiekowi często zdaje się, że się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia,
nowe radości, nowe grzechy.

 Człowiekowi dana jest władza tylko nad samym sobą.

 Piękny jest człowiek, który potrafi dziękować.

 Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłeś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzony.

 Nic tak nie odciąga ludzi od prawdy, jak bezmyślne naśladowanie tego, co robią wszyscy.

 Im więcej dowiaduję się o ludziach, tym bardziej lubię swojego psa.

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Grzesznik to człowiek, który nie ma dość woli, aby nie kochać zła.

 To się nie zdarza, żeby
cokolwiek było tak, jak już było.