Tutaj bycie w dobrej formie niczemu
nie służy. Liczy się tylko doskonałość.

 To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.

 Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez - nie jest prawdziwym człowiekiem.

 Pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie.

 Rozumne poznanie dobra prowadzi człowieka do zadowolenia i pogody ducha.

 Ludzie to przezabawne istoty, ale czasem są nie do wytrzymania.

 Każdy z nas jest Odysem co wraca do swej Itaki.

 Człowiek – persona non grata.

 Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...

 Przecenianie możliwości danego człowieka może okazać się najdroższym ze wszystkich luksusów.