Główną rzeczą, która kontroluje ludzi jest to, co o sobie myślą. Hamuje ich to, jak siebie postrzegają. Jeśli wpojono Ci, że jesteś do niczego, to niczego nie dokonasz. Mnie nauczono, że mogę wszystko.
Człowiek czyni wiele, aby go kochano. Uczyni wszystko, aby mu zazdroszczono.
Wolność fascynuje i napawa lękiem, dlatego zmusza, by nasza postawa wobec niej nie była nieokreślona.
Zobacz ile tracisz, dopiero wtedy możesz coś zyskać.
Człowiek zniesie tylko pewną liczbę rozstań i wyleje tylko pewną ilość łez. Nie może stracić wszystkiego.
Wspaniały jest człowiek, który dostrzega twoje serce.
Człowiek potrafi uczynić i to, czego nie zdoła ogarnąć jego wyobraźnia. Jego czoło przecina galaktykę absurdu.
The reasonable man adapts himself to the world;the unreasonable man persists in trying to adapt the world to himself. Therefore all progress depends on the unreasonable manrozsądny człowiek przystosowuje się do świata;nierozsądny człowiek usiłuje wytrwale dostosować świat do siebie. Dlatego cały postęp zależy od nierozsądnych ludzi.
Wściekamy się na siebie, ale czasem warto sobie zadać pytanie: czy gdyby tej osoby zabrakło jutro, czy ja nie będę tęsknić?
Przyzwoity człowiek nie pisze, nie gra na scenie, nie komponuje.
Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.
