Ludziom można dawać szansę, kilka szans, sto, dwieście. Ale przychodzi moment, kiedy wyczerpują się baterie. Padają akumulatory wiary, że coś się zmieni na lepsze. Wtedy dojrzewamy do tego, że kolejna szansa nie zmieni biegu rzeki, nie przemówi do serca.
Rozsądny człowiek dostosowuje się do świata; nierozsądny próbuje świat dostosować do siebie.
Ktoś, kto o innych źle mówi, potępia siebie samego.
Kłamstwo nie staje się prawdą
tylko dlatego, że wierzy w nie więcej osób.
Człowiek mądry, lecz nieuczony, jest jak skuty lew.
Zawsze znajdzie się ktoś, kto
zepsuje Ci dzień, a czasem całe życie.
...Człowiek stanowi zlepek dwóch cech. Tylko dwóch. To wielki apetyt na spełnianie swoich pragnień i mizerną wolę. Smutne...
To dobrze, kiedy człowiek jest wrażliwy, ale wyobrażam sobie, że żyje się wtedy ciężko.
Najlepszych ludzi uformowało naprawianie własnych błędów.
Większość ludzi porusza się na drodze złotego środka, a potem dziwią się wszyscy, że jest ona tak zatłoczona.
To właśnie cali śmiertelnicy –
mają tylko parę chwil na tym świecie, a poświęcają je na komplikowanie najprostszych spraw.
