Prawdziwe oblicze człowieka zobaczysz, gdy nie jesteś już mu potrzebny w życiu.

 Człowiek jednej książki.

 Zazdrosnego człowieka tylko płacz bliźniegodo śmiechu pobudzić potrafi.

 Jestem kimś, kto umiera w środku, ale mimo to nadal ma trochę nadziei na coś niemożliwego.

 Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.

 To cecha potworów, że
same się tak nie postrzegają. Pewien smok, który grasował w wiosce i pożerał dziewice, gdy usłyszał krzyk: „Potwór!” obejrzał się za siebie .

 To wszystko zaczyna się właśnie w nocy.
Jestem jedynym człowiekiem, który ma
własne kino, ale z tego kina nie może wyjść.
I to są właśnie moje noce.

 Im człowiek ma mniej zasad, tym łatwiej je porzuca.

 Człowiek jest mieszaniną pychy i nikczemności, wielkości i nędzy; pragnie cnoty, a służy grzechowi; pragnie trwałego szczęścia, a goni za chwilowymi rozkoszami;
pan ziemi i nędzny robak.

 Kto zdobył serce człowiecze, posiadł całego człowieka.

 ...Ilekroć wstaję rano z łóżka i spoglądam w lustro, mam ten sam problem. Jakże trudno mi zaakceptować fakt że ta czarna plama otoczona bladym światłem, to moja gęba...