Układamy tysiące scenariuszy, a życie i tak nie toczy się według żadnego z nich.

 Nigdy nie dopuściłem do tego, aby
szkoła przeszkadzała mi w kształceniu się.

 Niektóre rzeczy trzeba pamiętać, inne lepiej zapomnieć.

 Człowiek potrafi uczynić i to, czego nie zdoła ogarnąć jego wyobraźnia. Jego czoło przecina galaktykę absurdu.

 Człowiek, który nie zna siebie, nie wie kim jest.

 Tylko człowiek który ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może wyrazi się On czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał. Reasumując - Zrań mnie prawdą ale nigdy nie pocieszaj mnie kłamstwem.

 Jestem tym kim jestem. Jeżeli nie potrafisz mnie zaakceptować, odejdź. Oboje będziemy szczęśliwi.

 Dlaczego niektórzy próbują iść pod prąd naturalnego porządku świata, to znaczy walki o przeżycie za wszelką cenę?

 Szukam człowieka.

 Nie zawsze jest tak jak się człowiekowi wydaje.

 Nieszczęście ma to do siebie, iż stoi, a człowiek, czy chce, czy nie chce, musi iść w przyszłość, więc odchodzi od niego coraz dalej.