Układamy tysiące scenariuszy, a życie i tak nie toczy się według żadnego z nich.

 Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.

 Trzymaj się z daleka od negatywnych ludzi. Mają oni bowiem problem na każde rozwiązanie.

 Unus pro multisjeden za wszystkich.

 Kłóćcie się, ile chcecie, niech latają talerze, ale nigdy nie kończcie dnia bez zgody.

 Wychowanie jest to włączenie się człowieka dojrzalszego w proces rozwoju psychicznego, który rozgrywa się na jego oczach w człowieku mniej dojrzałym.

 Jest już bardzo źle, jeśli dziś powiedzenie czegoś fałszywego przynosi tyle zaszczytu.

 Człowiek, który porusza się w tłumie, nie dojdzie dalej niż inni. Ten, który chodzi samotnie, może znaleźć się tam, gdzie nikogo przed nim nie było.

 Nigdy nie wiesz, kiedy Twoje kłamstwa przyjdą i zniszczą Ci życie.

 Tego gatunku ludziom nic się nie grozi, nim nie spełnią swego zadania.

 Piękny jest człowiek, który potrafi dziękować.